ای آنکه نگه دوخته بر بزم خدایی
خوش باش بر این شیوه که نور دل مایی
پیداست از این حال که دلداده اویی
زیباست چه بسیار که از خویش رهایی
وقتی تو نیستی دیدگان منتظرم برای همیشه بارانی خواهد شد
و مرغ عشق وقتی تو نیستی مادر چگونه برای خنده هایم دوباره مهمانی بگیرم؟
تنهایی برای همیشه خواندن را از بین میبرد
وقتی تو نیستی هنگام گریه کردنم سر بر شانه های چه کسی بگذارم؟
امشب 2 سال از پرپر شدن گلم از تو دستام میگذره
پرواز مادر از اغوش دختری که هر شب در اغوش مادرش به خواب میرفت . شنیدن صدای شکستن قلبم بلند تر از هر صدایی .بوسه عشق بر دستان و صورت ایثار.وداع با مادر.فاصله به اندازه یک دنیا. هر روز تنها و تنها تر .هر روز تاریک و تاریک تر.غرق شدن در دریایی از درد .خداحافظی با تمام ارزوها.یادگاری چشمای بارونی
مادرم